Co wiesz o EDI?

Sześć terminów technicznych dotyczących cyfrowego łańcucha dostaw, które powinien znać każdy użytkownik EDI

Na szczęście korzystanie z elektronicznej wymiany danych (EDI) nie jest ograniczone do określonych branż lub wielkości firmy. Prawie każda firma może z niego korzystać w celu optymalizacji swojego cyfrowego łańcucha dostaw, chociaż początkujący użytkownicy EDI prawdopodobnie napotkają terminy, które wymagają nieco wyjaśnienia. W tym wpisie na blogu chciałbym zwrócić uwagę na kilka terminów technicznych, które są bardzo ważne w kontekście krajowych i globalnych łańcuchów dostaw.

Istnieje wiele czynników, które mogą zakłócać globalne łańcuchy dostaw w poszczególnych branżach lub ich częściach. W związku z tym, każda firma powinna nieustannie testować swój własny łańcuch dostaw i zadawać sobie następujące pytania: co możemy zrobić, aby przepływ towarów, dokumentów i informacji był jak najbardziej płynny, a nawet zoptymalizowany? W tym miejscu pojawia się kluczowa technologia elektronicznej wymiany danych (EDI). Istnieje wiele terminów technicznych, jeśli chodzi o łańcuchy dostaw, co pokazuje, że myślenie międzysektorowe staje się coraz ważniejsze w dzisiejszym świecie biznesu.

1. Elektroniczna wymiana danych (EDI) w globalnych łańcuchach dostaw

Fakt, że angielski termin jest używany w odniesieniu do elektronicznej wymiany danych w dowolnym miejscu na świecie, wskazuje na jego szerokie zastosowanie. Elektroniczna wymiana danych (EDI) ma swoje początki w latach 60. ubiegłego wieku. Po szybkiej ekspansji na inne branże i stałym rozwoju technologicznym, EDI jest obecnie rozumiane i używane na całym świecie. Firmy różnej wielkości, od małych firm rodzinnych po globalne korporacje, automatycznie wymieniają między sobą dokumenty biznesowe w ustrukturyzowanym i ostatecznie nadającym się do odczytu maszynowego formacie: producenci towarów wymieniają dokumenty ze sprzedawcami detalicznymi i własnymi dostawcami, podczas gdy dostawcy wymieniają dokumenty z poddostawcami, a ci z kolei mogą wymieniać dokumenty ze swoimi dostawcami surowców. Ponadto EDI nie ogranicza się do konkretnej branży. Obszary zastosowań sięgają od łańcucha dostaw w handlu detalicznym, produkcji motoryzacyjnej i branży opieki zdrowotnej po żywność i napoje, sektor finansowy, logistykę i komunikację z władzami publicznymi.

2. Procesy Order2Cash (O2C) i Purchase2Pay (P2P) w łańcuchu dostaw

Na poziomie korporacyjnym proces Order2Cash i Purchase2Pay to dwa bardzo istotne terminy techniczne, jeśli chodzi o łańcuch dostaw. Ponieważ każdy przypadek biznesowy zwykle obejmuje dwóch partnerów biznesowych, z których jeden działa jako klient, a drugi jako wykonawca, termin używany w danym momencie będzie zależał od perspektywy. Idealnie byłoby, gdyby kontrahenci zdigitalizowali cały proces „Order2Cash”, od otrzymania zamówienia do płatności, poprzez połączenie własnego systemu ERP z systemem partnera biznesowego. Następnie zamówienia będą przyjmowane wyłącznie elektronicznie, a wszystkie awiza wysyłki i faktury będą wysyłane do klientów biznesowych drogą elektroniczną. Aby jednak działało to optymalnie, klienci muszą również zdigitalizować swoje procesy zaopatrzenia w towary, które obejmują zarówno składanie zamówień, jak i płatności faktur („Purchase2Pay”), za pomocą EDI.

3. Vendor Managed Inventory (VMI) przyspiesza łańcuch dostaw

Termin techniczny, który staje się coraz ważniejszy w związku z optymalizacją łańcucha dostaw, to Vendor Managed Inventory (VMI), znany również jako Continuous Replenishment Program (CRP). W tej konkretnej formie zarządzania łańcuchem dostaw dostawcy codziennie otrzymują informacje o zapasach od sprzedawców detalicznych, a zamówienia są generowane na podstawie tych informacji. Ostatecznie dostawcy lub producenci towarów przejmują proces magazynowania dla swoich klientów, upewniając się, że nie wystąpi nadpodaż lub niedobór. Obszary zastosowań obejmują handel detaliczny, gdzie półki są stale zaopatrzone w standardowe artykuły, lub apteki, gdzie gwarantowana jest stała dostępność leków. Ponadto, VMI jest również doskonałym narzędziem dla producentów surowców, którzy chcą zapewnić nieprzerwane dostawy szybko rotujących dóbr konsumpcyjnych. W żargonie technicznym używa się skrótu FMCG.

4. CPFR light obejmuje nawet prognozy w zarządzaniu dostawami

Nie ma wątpliwości, że CRP i VMI oferują imponujące możliwości techniczne. Jednak Collaborative Planning, Forecasting and Replenishment (CPFR) ma jeszcze bardziej futurystyczny charakter. Futurystyczny może nie opisywać go dokładnie, ponieważ ta niedostatecznie wykorzystywana opcja już istnieje. W przeciwieństwie do CRP i VMI, CPFR nie tylko stale sprawdza dane dotyczące zapasów z danymi dostawców, ale także robi to samo dla przyszłych prognoz i obliczeń planistycznych. Dzięki wymianie prognoz popytu i prognoz zamówień, producenci i dostawcy mogą dostarczać ilość towarów, której ich partnerzy biznesowi faktycznie potrzebują, z najwyższą dokładnością. Oprócz utrzymywania kosztów magazynowania na minimalnym poziomie, może to również uchronić tony towarów przed zepsuciem. Jest to sytuacja korzystna dla wszystkich.

5. EDIFACT i inne jako wspólne standardy

Aby firmy mogły wymieniać między sobą dokumenty biznesowe drogą elektroniczną, muszą najpierw zdecydować się na użycie wspólnego standardu. Format interfejsu, który jest najczęściej używany na arenie międzynarodowej i w Europie, a także w różnych branżach, nosi nazwę EDIFACT. Oprócz tak zwanych podzbiorów (formatów wywodzących się z EDIFACT) istnieje wiele standardów branżowych: na przykład w Ameryce Północnej szeroko stosowany jest ANSIX.12. W Niemczech często stosowany jest standard Stowarzyszenia Niemieckiego Przemysłu Motoryzacyjnego (VDA), a w całej Europie, oprócz VDA, dość powszechne jest również stosowanie ODETTE. Tradycyjnie mniejsi dostawcy, którzy dostarczają swoje produkty do dużych korporacji, zazwyczaj stosują się do ich specyfikacji. Jest to powszechna praktyka w prawie wszystkich branżach i sprawdzone podejście.

6. Kody kreskowe dla przepływu towarów

Wiele różnych dostępnych numerów identyfikacyjnych i kodów kreskowych ma również duże znaczenie dla krajowych i globalnych łańcuchów dostaw. Są one dodawane nie tylko do samych produktów, ale także do większych jednostek transportowych. Na paletach i kartonach wysyłkowych, tak zwane Seryjne Kody Kontenerów Wysyłkowych (SSCC) są powszechnie używane do wysyłki towarów na skalę międzynarodową. Same produkty wymagają Globalnego Numeru Jednostki Handlowej (GTIN), który był kiedyś nazywany kodem EAN, jak być może pamiętają eksperci branżowi. Jeśli masz jakiekolwiek pytania na ten temat, zalecamy firmom w Austrii skontaktowanie się z GS1Austria. Ale uważni konsumenci prawdopodobnie również znają te kody GTIN, ponieważ mogli je zobaczyć przy kasach samoobsługowych opartych na skanerach w sklepach spożywczych. Ostatecznie cyfryzacja łańcucha dostaw nie jest tak skomplikowana, jak mogłyby sugerować niektóre terminy techniczne.